De spanningsboog van Atropa is nog steeds zeer goed en de tekst blijkt nog bijzonder actueel

- Bert Hertogs

“Door te kiezen voor zwarte vrouwen die de Trojaanse vrouwen spelen in deze versie van Atropa, trekken Floor Houwink ten Cate en Naomi Velissariou niet alleen de emancipatorische kaart (die overigens al in het oorspronkelijke werk aanwezig was), maar leggen ze daar nog een extra laag bovenop: die van black lives matter.”

“Het maakt niet alleen dat je naar een lezing kijkt die fris blijft klinken en ogen, maar ook anno 2022 relevanter dan ooit blijkt.”

Herhaling als stijlfiguur werkt ook in 2022 nog steeds bijzonder doeltreffend. Hier is het Kytaimnestra’s tekst ‘Als Grieken al in staat zijn eigen kroost te slachten. Wat hebben dan barbaren van hen te verwachten?’ die dan ook lang blijft resoneren, zelfs ver nadat de voorstelling afgelopen is.

Ook interessant

{/exp:ce_cache:it}