“(…) De manier waarop deze afrekening in beeld en geluid is gebracht door Orkater is een van de meest indrukwekkende en beklemmende theatermomenten die deze recensent heeft meegemaakt.”
“Lageveen en Witte, die tevens regisseur is, hebben een ingenieus script geschreven, met veel kleine subplotten, en een verhaal binnen een verhaal. De hedendaagse woningproblemen worden vermengd met het instuderen van een musical door de kroeggasten over De Miranda. Door in te zoomen op het leven van De Miranda, krijgen we een welkome Amsterdamse geschiedenisles, met beelden van de arbeidersbeweging, vooroorlogs schoolleven en anti-semitisme.”
“Het verhaal wordt schitterend muzikaal ondersteund door het met verse krachten aangevulde Amsterdams Andalusisch Orkest, dé specialist in Arabo-Andalusische muziek, die mooi aansluit bij de cultuur van de Mediterrane Sefardische joden, waar De Miranda van afstamt. Violist-percussionist-zanger Dwight Breinburg opent de avond met een warm, melancholiek Arabisch lied, dat overgaat in de ijzingwekkend hoge stem van accordeonist Remco Sietsema, die als Blackwall zonder tekst de mensen angst inboezemt.”
“Het is te hopen dat iedereen die iets met het Amsterdamse bestuur te maken heeft de voorstelling gaat zien en de les oppikt, zodat het zwaaien met de Amsterdamse vlaggen niet alleen theatersymboliek blijkt te zijn geweest.”
“Het Bosplan, dat heel inventief en duurzaam door decorontwerper Ruben Wijnstok is verbeeld met materiaal uit vorige voorstellingen, is De Miranda duur komen te staan.”