‘In ruim anderhalf uur swingend muziektheater schetst het uit vijf heren bestaande gezelschap een absurde wereld, (...), een universum waarbinnen alles kan, maar dat wel met een ijzersterke logica in elkaar is gezet. De belangrijkste eigenschap voor een Orakter-acteur lijkt niet zijn transformatievermogen te zijn (de rollen worden nauwelijks aangezet), maar het met een stalen gezicht te berde kunnen brengen van de grootst mogelijke onzin.’