‘Desalniettemin kent De pindakaasprins een aantal briljante scènes: Schellingerhout drumt virtuoos – met twee stokjes op alle meubels die het decor rijk is – het geruzie tussen zijn oudste zus en jongste broer weg; Van der Horst huilt tragisch mee met een fluit-vioolconcert van Telemann en zingt met geweldig gebruik van zijn lage rock- én falsetstem een eigen tekst op een aria van Bach als het hem niet lukt om zijn broer uit de put te krijgen.’
Lees hier verder!