
“De voorstelling is een aaneenschakeling van losse, geëxalteerde scènes zonder duidelijke richting of pointe, waarin de tekst van Van der Valk wordt afgewisseld met eigen ervaringen en gedachten over gendergelijkheid, mansplaining, #metoo, en ‘white male privilege’, dit alles vrolijk gelardeerd met felle, opzwepende jazz.”