Yara Alink: "Maar die pogingen om iemand troost te bieden zijn mooi. De twee vrouwen hebben het nodige uit te vechten, maar doen wel samen hun best om Donna te helpen, hoe onhandig soms ook. Peer Wittenbols beschrijft dat erg mooi in poëtische zinnen vol muzikaliteit en gelukkig ook met de nodige humor."
"Soms klinkt de muziek bijna onhoorbaar, maar het kan ook heel explosief zijn. Het voegt zich organisch bij de tekst waarin de rouw centraal staat."
"Onze regisseur Lidwien Roothaan noemt Donna Donna een mix van Griekse tragedie en zwarte humor, dat klopt helemaal."
