‘Het is alsof de makers zijn wezen strandjutten: een oude melkbus is nu een contrabas en bovenaan een trap bevestigd is een autodeur een vliegtuigraampje.’
‘De voorstelling begint sterk, zakt even weg zoals dat gaat in mul zand, en eindigt haast ontroerend met vioolspel en een gesproken brief van het inmiddels geboren zoontje aan zijn weggebleven vader. Later komt hij ook naar dat roversland, 'nu ben ik nog te klein’.’
Filmset op het strand van Terschelling