Meral Polat: ‘Ik wil onontkoombaar open en aanwezig zijn’

In NRC heeft Meral Polat een mooi gesprek over het blijven stellen van vragen, vrouw-zijn en de intensiteit van haar makerschap:

„Bijna als een antropoloog start ik bij het voorbereiden van zo’n theatervoorstelling een onderzoek naar mezelf. Ik heb altijd de aanname gehad dat ik wel kinderen zou krijgen. Komt die aanname uit mezelf? Of komt het vanuit de buitenwereld die denkt: je bent een vrouw, dus dat ga je wel doen. Of komt het uit de biologie? Nu ben ik op de leeftijd waarop ik constateer: het is er nooit van gekomen, ik heb de drang nooit echt gevoeld. Met een ex voelde het weleens alsof ik een kind zou willen. Maar kwam dat gevoel vanuit mezelf?”

„Aan het einde van de voorstelling delen mensen heel veel verhalen met me. Mannen die nooit kinderen hebben gekregen en spijt hebben. Vriendinnen van in de tachtig die het geweldig vinden dat ze geen kinderen hebben. Moeders die met dochters zijn gekomen. Zussen. Mensen willen iets met hun gevoel na de voorstelling. Praten, knuffelen, iets. Ik ben zo dankbaar dat mensen hun intieme verhalen willen delen.”