Theatrale poëtica van jazzy feminisme 💎 Keuze van de Criticus
Queen Angelito is wat mij betreft de theatrale poëtica van een jazzy feminisme.
“Guilty until proven, geregisseerd door Nita Kersten, heeft een filmisch karakter, met een sfeervolle, vaak onheilspellende (live-)soundscape, een strakke montage en veel flashbacks, waarbij het publiek vaak meerdere keren dezelfde scène ziet, maar die met nieuwe informatie weer anders kan duiden.”
“Aanvankelijk zet Sir Duke de illustere moord vooral in als aanleiding om de personages tegen elkaar af te zetten. Het levert spannende exploraties naar vastgeroeste vooroordelen en onderdrukt racisme op.”
Lees hier de hele recensie.