Actrices maken het ongemak voelbaar rondom gesprekken over het slavernijverleden
In De plantage van onze voorouders duikt Orkater in het ongemak van deze zoektocht zonder te vervallen in vingerwijzend moralisme.
8Weekly
16-01-2014
"Het levert een mooi en passend beeld op: een haast zwijgende man achter zijn laptop waaruit hij geen teksten tevoorschijn tovert, maar fabelachtige muziek."
"Uiteenlopende instrumenten, van banjo tot klarinet, kunen opeens gaan samenspelen met de elektronische melodie, en voeren je mee van egoïsme naar onvermogen, van passie naar relativering, van lust naar liefde, van eruditie naar hysterie naar verveling en weer terug."
"De alsmaar aanwezige tweeslachtigeheid is stijlvol zichtbaar in broeken onder rokken, vrouwen met mannenhoeden, en mannen op vrouwenschoenen."
"Koorddansen tussen romantiek en realisme - ze valt nog net niet van het podium. Maar de wereld staat heel even stil. En als het voorbij is en mijn adem weer op gang komt en ik weer weet wie ik was, heb ik niet ovegegeven - ik niet. Maar ik ben wel degelijk geraakt, in mijn buik."
