Infiltreren in Van Warmerdams bizar-wrede wereld ⭐️⭐️⭐️⭐️
"Je verwacht ieder moment dat de weggeschilderde deur in de muur naast het wandvullende scherm opengaat en dat er haastig iemand met een kijken...."}
‘De franje is verdwenen. Niet langer voegt Alex van Warmerdam scènes toe omdat ze er zo leuk uitzien, zoals in Abel en De Noorderlingen. Ook laat hij de plot niet meer alle kanten op dwarrelen, zoals in De jurk. In Kleine Teun is alles noodzakelijk en alles op zijn plaats.’
‘In Kleine Teun vormen de dialogen een hechte eenheid, waarbij de compacte zinnetjes elkaar in hoog tempo afwisselen. Onder bijna al die schijnbaar simpele, neutrale zinnetjes ligt de treurigheid verscholen, soms krijgt de schijnbare eenduidigheid een poëtische wending.’