Theatrale poëtica van jazzy feminisme 💎 Keuze van de Criticus
Queen Angelito is wat mij betreft de theatrale poëtica van een jazzy feminisme.
Belle van Heerikhuizen: ’Ntianu heeft tegelijkertijd iets sterks en iets reddeloos. Ik hou van die dualiteit. We zagen bij de rol aanvankelijk veel woede en drift voor ons, maar zij legde er meteen ook veel kwetsbaarheid in. Daarmee roept ze een soort zorginstinct in je op.’
‘Ntianu Stuger: ‘Inmiddels denk ik: ik ben een activistisch mens, dus waarom zou ik geen activistische acteur mogen zijn?’