“De Conijn van Olland voelt zich als een compleet orkest.”
“De kleine koning die zich een compleet orkest voelt. Een ontroerend, veelzeggend beeld dat de geschiedenisboekjes niet zal bereiken, maar het (theater)volk juichend deed opstaan.”
“Orkater schittert in acteursfantasie”
“En een mooie voorstelling is dit.”
“En bovendien is dit een pleidooi voor Orkater, voor voorstellingen buiten de betreden paden, voor muziektheater vol acteursfantasie. Als dat door de subsidiegevers niet langer mogelijk wordt gemaakt, gaat er iets bijzonders verloren.”
“Orkater brengt een liefdevol portret van Conijn van Olland.”
“Een kostelijk mooie voorstelling.”
Koning Lodewijk was een gevoelig man. Hij wilde eigenlijk kunstenaar zijn, maar werd hardhandig op de Hollandse troon gezet. Hij was een ziekelijke mankepoot, die zich moest redden in een politieke slangenkuil en zich dramatisch verloor in bijzaken.
De onervaren Lodewijk maakte een reeks belachelijke beslissingen, maar zorgde er intussen wel voor dat Nederlands nationale erfgoed werd veiliggesteld. Een waargebeurd verhaal over een man met een hart van goud die stapelverliefd was op zijn koninkrijk. En zijn onderdanen op hem.
première 19 oktober 2000 in de Toneelschuur in Haarlem
tournee oktober 2000 t/m februari 2001, november 2001 t/m februari 2002 (reprise). In november 2001 speelde Conijn van Olland ook in Madrid.
