In Onder het Melkwoud beschrijft Dylan Thomas een nacht en een dag uit het leven van de bevolking van een Engels kustplaatsje. Maar niet op een idyllische of pastorale manier. Integendeel, want wat aan de buitenkant een ingeslapen dorp mag lijken, is in werkelijkheid een broeinest van geheimen, angsten en verlangens. Over seks, dood en religie.
Llareggub. Een dorp aan de kust. Het is nacht. De baby’s slapen, de boeren, de vissers, de handelaren, de postbode en de minnares, de zwempotige mosselwijven en de zindelijke huisvrouwen.
Zij dromen. Van de zeeroversdolle zee. Van de doden. Van de havenhoeren. Van het geld. Van rattenkruidkoekjes en gewurgde parkieten en schaamteloze blote meisjes. Van bierkannen en melkbussen en nooit eindigende breiwerken.
Van waar u nu bent, kunt u hun dromen horen.
Luister.
De tijd gaat voorbij.
En de dageraad kruipt nader.