
“Via Berlin – bestaande uit Dagmar Slagmolen en Rosa Arnold – dat onder de vleugels van Orkater de kans krijgt zich te ontplooien, voelt feilloos aan wanneer woorden nodig zijn en wanneer muziek. De ontroerende finale combineert hartverscheurende muziek dan ook met woordeloze zang.”
'}"Een poëtische voorstelling" (Vincent Kouters, De Volkskrant)
}‘De term muziektheater dekt niet altijd de lading, maar dat is zeker wel het geval bij deze voorstelling. Via Berlin - bestaande uit Dagmar Slagmolen en Rosa Arnold - dat onder de vleugels van Orkater de kans krijgt om zich te ontplooien, voelt feilloos aan wanneer woorden nodig zijn en wanneer muziek. De zes vrouwen op het podium in de duinen zijn allemaal zowel actrice als muzikant. De overgang van tekst naar muziek en terug verloopt naadloos.’
'}Leidsch Dagblad
‘Via Berlin debuteerde twee jaar geleden met het prachtige 'Een mond vol zand'. De thematiek van die voorstelling – een gezicht geven aan vergeten slachtoffers van oorlogen – keert terug in 'Vanaf nu heet je Pjotr'.
‘Poëtische muziekvoorstelling’
‘In balans is de muziektheatervoorstelling Vanaf nu heet je Pjotr van Orkater/De Nieuwkomers, waarbij vorm en inhoud elkaar versterken.’
}Cultuurpodium Online
‘Dit jaar komen Dagmar Slagmolen en Rosa Arnold wederom met een pareltje van een voorstelling.’
“Behalve 33 nieuwe voorstellingen zijn er ook een paar succesnummers weer te zien, zoals Vanaf nu heet je Pjotr.” (Lorianne van Gelder, Het Parool)
}"Dit jaar komen Dagmar Slagmolen en Rosa Arnold wederom met een pareltje van een voorstelling"
'}‘Langzaamaan overstemt een indrukwekkend strijkkwartet het monotone gezoem van de naaimachines met prachtige composities van Schubert.’
}In een land waar mannen oorlog voeren en vrouwen enkel aan de zijlijn staan, weet een kleine groep vrouwen te overleven in een geïmproviseerd naaiatelier.
Zes vrouwen, twaalf instrumenten, een indringend verhaal, Schubert en gierende naaimachines.
Dag in dag uit wordt de achtergelaten kleding van oorlogsslachtoffers geschikt gemaakt voor hergebruik. Als de ene partij kleding klaar is, ligt de volgende alweer te wachten.
Onder het loeiharde, monotone geratel van de naaimachines valt het vrijwel niemand op dat er een nieuwe naaister binnenkomt in het atelier. Het is Judith Levitsch, een joodse vrouw die kort geleden haar dochtertje heeft moeten achterlaten. Zij wordt meteen aan het werk gezet, zonder medeleven van haar collega’s. Terwijl ze begint aan een stapel beschadigde uniformen, beseft ze dat ze niet meer terug kan. En dat ze haar dochtertje (vermomd als jongetje Pjotr) misschien nooit meer terugziet.
Wanneer de wanen en nachtmerries van Judith en de andere vrouwen letterlijk het atelier binnendringen, nemen zij niet langer genoegen met de betekenisloosheid van hun leven.
première 21 juni 2011 op Oerol Festival op Terschelling
tournee Oerol Festival juni 2011, Over Het IJ Festival juli 2011, juni t/m juli theatertournee, Oerol Festival juni 2012 en in oktober 2012 in Rio de Janeiro op het Tempo Festival.